عقد قرارداد فین‌کنشتاین
فرانسه از اولین کشورهایی بود که شاهان قاجار برای ایجاد موازنه در برابر قدرت روزافزون روس‌ها و انگلیس‌ها در ایران به آنها روی آوردند.
در سال‌های اولیه قرن نوزدهم که فرانسه به رهبری ناپلئون در برابر اروپای پیر قد علم کرده بود، فتحعلیشاه نیز گمان می‌کرد می‌تواند با عقد قرارداد با این کشور، روی حمایت‌های آن به‌خصوص در برابر روس‌ها حساب بازکند.
به‌همین‌دلیل در ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۱۸۶ (چهارم مه ۱۸۰۷) عهدنامه فین‌کنشتاین توسط میرزامحمدرضا قزوینی سفیر ایران و نماینده فرانسه به امضا رسید.
به موجب این قرارداد، فرانسه متعهد شد که با ارسال اسلحه و کارشناس نظامی برای بیرون راندن روس‌ها از گرجستان و قفقاز که پیش از آن متعلق به ایران بودند، به ایران کمک کند.
در برابر، ایران نیز متعهد شد که روابط خود را با انگلیس قطع کند و در جنگ فرانسه با انگلیس و روس، متحد فرانسه باشد و در لشکرکشی احتمالی ناپلئون به هند، به فرانسویان یاری رساند.
این معاهده اما چندی بعد با قرارداد تیلسیت (۱۸۰۷) میان فرانسه و روسیه، نقش بر آب شد.
